
Noun (คำนาม) คือ คำที่ใช้เรียกชื่อ คน สัตว์ สิ่งของ สถานที่ คุณสมบัติ ซึ่งเราสามารถเห็น ได้ยิน จับต้องและ ดมกลิ่นได้ ไปจนถึงนามธรรม ซึ่งอาจเป็นสิ่งที่ไม่สามารถจับต้องได้ มีวิธีการแบ่ง ฺNoun ได้หลายหัวข้อ เช่น แบ่งตามลักษณะการใช้ แบ่งตามชนิดและแบ่งตามจำนวน การแบ่งคำนามตามลักษณะการใช้ เราสามารถแบ่งตามลักษณะการใช้ออกเป็น 5 ชนิดด้วยกัน คือ 1. Common Noun (สามานยนาม) 2. Proper Noun (วิสามานยนาม) 3. Collective Noun (สมุหนาม) 4. Material Noun (วัตถุนาม) 5. Abstract Noun (อาการนาม)
Common Noun หรือ สามานยนาม คือนามที่ใช้เรียกคน สัตว์ สิ่งของ และสถานที่ทั่วๆ ไป ไม่ชี้เฉพาะ เจาะจง เช่น man ผู้ชาย woman ผู้หญิง girl เด็กหญิง boy เด็กชาย teacher ครู-อาจารย์ student นักเรียน cat แมว dog สุนัข ant มด ิbook หนังสือ pen ปากกา car รถยนต์ hospital โรงพยาบาล school โรงเรียน
Proper Noun หรือ วิสามานยนาม คือนามที่ใช้เรียกชื่อเฉพาะของคน สัตว์ สิ่งของและสถานที่ Proper Noun ต้องขึ้นต้นด้วยตัวอักษรตัวใหญ่เสมอ เช่น ชื่อวัน Sunday วันอาทิตย์ Monday วันจันทร์ Tuesday วันอังคาร Wednesday วันพุธ Thursday วันพฤหัสบดี Friday วันศุกร์ Saturday วันเสาร์ ชื่อเดือน January มกราคม February กุมภาพันธ์ March มีนาคม April เมษายน May พฤษภาคม June มิถุนายน July กรกฎาคม August สิงหาคม September กันยายน October ตุลาคม November พฤศจิกายน December ธันวาคม ชื่อประเทศ Australia ออสเตรเลีย Brazil บราซิล Canada แคนนาดา China จีน ชื่อสถานที่ The Grand Palace พระบรมมหาราชวัง Big Ben หอนาฬิกาบิกเบน The River Nile แม่น้ำไนล์ The White House ทำเนียบขาว
Collective Noun หรือ สมุหนาม คือนามที่ใช้เรียกชื่อหมู่คณะ กลุ่ม ฝูง โดยมากมักเป็นคำผสม ที่คั่นด้วย of เช่น a group of children เด็กกลุ่มหนึ่ง a herd of cattle วัวฝูงหนึ่ง a bunch of flowers ดอกไม้ช่อหนึ่ง a school of fish ปลาฝูงหนึ่ง a set of tool เครื่องมือชุดหนึ่ง a gang of theives โจรก๊กหนึ่ง a chain of mountains ภูเขาเทือกหนึ่ง a heap of stones หินกองหนึ่ง คำคำเดียว บางคำถือเป็น Collective Noun ด้วย คือ Cabinet คณะรัฐมนตรี Committee คณะกรรมการ family ครอบครัว government คณะรัฐบาล Jury คณะลูกขุน staff คณะบุคคล faculty คณะอาจารย์ team คณะ ชุด ทีม crew ทีมงาน troop กองทหาร choir คณะนักร้องประสานเสียง คำเหล่านี้จะถือเป็นคำเอกพจน์หรือพหูพจน์ ขึ้นอยู่กับจุดมุ่งหมายของผู้ใช้ว่า หมายถึงทั้งกลุ่ม หรือแยกเป็นรายบุคคล เช่น This group of children is the best in our school. (ใช้เอกพจน์เพราะหมายถึงนักเรียนทั้งกลุ่ม) A group of children are turning their music instrument. (ใช้พหูพจน์เพราะเด็กแต่ละคนกำลังปรับ เสียงเครื่องดนตรีของตัวเองอยู่)
Material Noun หรือ วัตถุนาม คือนามที่ใช้เรียกเนื้อวัตถุ ได้แก่ นามที่เป็นของเหลว แร่ ธาตุ โลหะ เช่น air อากาศ gold ทอง ice น้ำแข็ง meat เนื้อ sand ทราย salt เกลือ soil ดิน water น้ำ wood ไม้ tea น้ำชา coffee กาแฟ Material Noun เมื่อใช้เดี่ยวๆ เป็นเอกพจน์เสมอ เช่น Water is clean. น้ำสะอาด Milk is good for your health. นมมีประโยชน์ต่อสุขภาพ Material Noun ใช้ร่วมกับ Common Noun เมื่อต้องการทราบเป็นหน่วยๆ เช่น A glass of water is set on the table. น้ำแก้วหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะ I drink two glasses of milk everyday. ฉันดื่มนมสองแก้วทุกวัน
Abstract Noun หรือ อาการนาม คือนามที่ใช้เรียกคุณสมบัติ สภาวะ หรือการกระทำ นามกลุ่มนี้ ไม่มีตัวตนที่จับต้องได้ ถ้าแปลเป็นภาษาไทยมักใช้ การ หรือ ความ นำหน้า เช่น happiness ความสุข kindness ความกรุณา beauty ความสวย cleaverness ความฉลาด honesty ความซื่อสัตย์ poverty ความจน friendship มิตรภาพ manhood ความเป็นลูกผู้ชาย richness ความรวย strength ความเข้มแข็ง action การกระทำ drinking การดื่ม eating การกิน movement การเคลื่อนไหว
Type of Noun Function of Noun Article
|